Ελλάδα!!
Μια όμορφη χώρα με πολλά γεωγραφικά διαμερίσματα.
Οι κάτοικοι της από όλα τα μήκη και τα πλάτη της γης..αφού έλληνες υπάρχουν παντού.
Χαρούμενοι, γλεντζέδες φιλόξενοι και καλοφαγάδες!!
Έτσι λοιπόν η ελληνική κουζίνα..είναι εμπλουτισμένη με παραδοσιακές γεύσεις από όλη την επικράτεια αλλά και από τις γύρω περιοχές..αφού το προσφυγικό στοιχείο..είναι πολύ σημαντικό.
Μικρά Ασία...Πόντος..Ανατολική Ρωμυλία..Μακεδονία, Θράκη ,Ήπειρος Πελοπόννησος , Ρούμελη και τα νησιά μας!!! Ελάτε, να συμμετέχουμε στην δημιουργία μιας ομάδας όπου θα παρουσιάσουμε όλες αυτές τις παραδοσιακές συνταγές από τις γιαγιάδες μας και τις μανάδες μας που έχουμε καλά φυλαγμένες στην μνήμη μας!!
Με την κρίση που περνά η πατρίδα μας..ας θυμηθούμε τις
παραδοσιακές μας γεύσεις..και ας ξεκολλήσουμε από τα ξενόφερτα πιάτα που μας παρουσιάζουν !!

Ι.Τριφύλλης-Γ.Παρασχοπούλου-Σ.Καλαϊτζίδης

Παρασκευή 19 Ιουνίου 2015

ΛΙΚΕΡ ΒΥΣΣΙΝΟ



από την Γιάννα Παρασχοπούλου
Υλικά

Υλικά

1 κιλό βύσσινα με τα κουκούτσια τους

-  3/4 κιλού ζάχαρη απλή

-  1 λίτρο κονιάκ

-  1 μέτριο ξύλο κανέλας

-  10 γαρύφαλλα

-  μαστίχα

-  μοσχοκάρυδο

-  μία γυάλα που κλείνει καλά


Εκτέλεση

Πλένουμε πολύ καλά τα βύσσινα και αφαιρούμε τα κοτσανάκια τους.



Παίρνουμε μια γυάλα ευρύχωρη, με καπάκι που βιδώνει καλά και βάζουμε μέσα τα πλυμένα βύσσινα.



Από πάνω ρίχνουμε την ζάχαρη. 

Αφήνουμε στο ψυγείο 24 ώρες για να βγουν τα υγρά τους.



την επόμενη μέρα προσθέτουμε το κονιάκ, το ξύλο της κανέλας, το μοσχοκάρυδο, την μαστίχα και τα γαρύφαλλα. 
Βιδώνουμε το καπάκι πολύ καλά. 
Ανακινούμε δυνατά την γυάλα, προσπαθώντας να διαλύσουμε όσο γίνεται την ζάχαρη. Δεν θα διαλυθεί από την αρχή όλη. 
Αν θέλουμε, μπορούμε να καλύψουμε καλά γύρω γύρω το καπάκι με διαφανή μεμβράνη και να την στερεώσουμε με λαστιχάκι. 
Έτσι ασφαλίζουμε καλύτερα το λικέρ από πιθανή εξάτμιση του αλκοόλ, εάν τυχόν το καπάκι δεν έχει βιδώσει καλά. 
Φυσικά πρέπει να ελέγχουμε τακτικά, αν είναι καλά κλεισμένη η γυάλα. 
Βάζουμε την γυάλα σε ηλιόλουστο μέρος. Θα πρέπει δηλαδή να το βλέπει ο ήλιος όσο πιο πολλές ώρες γίνεται. 
Αφήνουμε τη γυάλα με τα βύσσινα και το κονιάκ για σαράντα ημέρες στον ήλιο. 
Την ανακινούμε συχνά, για να διαλύεται η ζάχαρη. 

Κάποιοι αφήνουν το λικέρ στον ήλιο ακόμα και δύο μήνες. 
Μετά τις σαράντα μέρες σουρώνουμε το λικέρ βύσσινο, περνώντας το από τουλπάνι ή φίλτρο του γαλλικού καφέ. 
Δοκιμάζουμε, και αν νομίζουμε ότι το θέλουμε ακόμα πιο γλυκό φτιάχνουμε ένα σιρόπι ανάλογο σε ποσότητα με το λικέρ που έχουμε φτιάξει, βράζοντας για οκτώ λεπτά δύο μέρη ζάχαρης και ένα μέρος νερό. Να γίνει ένα καλά δεμένο σιρόπι. 
Αφού κρυώσει εντελώς, το ανακατεύουμε με το λικέρ μας. 
Φυλάμε το λικέρ μας σε σκοτεινό και δροσερό μέρος, μέσα σε ωραίες φιάλες που κλείνουν καλά.








1 σχόλιο: